Die groot rede dat honde ons objektiwiteit (en dus in effek, relatiwiteit) oor tyd kan behou is omdat ons nie vooruit kan dink nie.
Glad nie.
Moenie ons reaksie op die oopmaak van ‘n yskasdeur of die kraak van ‘n sjokolade papier verwar met vooruitdink nie.
Dit is bloot net kondisionering.
(Pavlov, ja. Hy was ‘n vark. Sê NEE vir enige eksperimente op diere!)
Dit is wel waar dat ons neurone so gekonnekteer is dat ons nie daardie vreemde menslike vermoë van vooruitbeplannng besit nie. Shame, dit moet baie swaar wees, om heeltyd te moet bekommer oor wat môre gaan gebeur!
Ek leef net van oomblik tot interessante oomblik, en in my drome herleef ek weer my beste herhinneringe.
Katjaag. Cupcakes.
Jippee!
No comments:
Post a Comment