Ek het voorheen al laat val dat honde se onvermoë om vooruit te dink tot ‘n mate keer dat ons nie so stres nie. Ons kan ons doodeenvoudig nie bekommer oor wat môre gaan gebeur nie, want vir ons is môre ‘n baie vae begrip en ons het geen illusies dat ons enige van die gebeure van daardie newelrige toekoms kan beïnvloed nie.
Vandag is egter ‘n ander ding. Dit help dat ons nie so baie inhibissies het soos mense nie. Ons kan byt en grom, dit is normaal.
Ons kan ons sterte waai.
Daar is wel intense frustrasies in enige brak se lewe. Vlooie. Koekies wat nie krummel nie. Reuke wat ons nie kan bykom nie.
Dus is honde ook blootgestel aan sekere vorme van stres.
Ons kry ook nagmerries en sooibrand.
Ai.
Angst, ja. Weltsmerz?
Darem nie.
No comments:
Post a Comment