Asof ons nie genoeg probleme het met verkeer en politiek nie, jaag eksamens en dinge almal se stress-vlakke tans nog verder op.
Ek het my beertjie, en ek gaan nêrens sonder hom nie. Ek erken ruiterlik dat hy my troos en my laat veilig voel.
Ander ouens gryp weer na die naaste doos sjokolade. Iemand wat ek ken sê Vatso! Koop nog Cadbury en Nestle aandele.
Maar dit is ook ‘n vorm van toemaar-gedrag, is dit nie?
Ek dink dat die meeste kopery, sagte kussings en losbandige gedrag op vele vlakke dikwels toe te skryf is aan ‘n behoefte om van oortollige adrenalien ontslae te raak, of dit minstens te verdoesel onder ander substanse of hormone.
En vrae selfs die sogenaamde adrenalien junkies hoekom hulle daardie piekvlakke soek: want dit is so lekker om weer daarvan ontslae te raak!
Soos my oupa altyd sê: die beste ding van jou kop teen ‘n muur kap, is om op te hou …
Sterkte.
Willem tree op as vryskut stres-konsultant
ReplyDelete