Ons is almal geprogrammeer om te verouder en dan te sterf.
Vir ‘n kort rukkie floreer ons, en dan moet ons weer plek maak vir nuwes van dieselfde soort. Ons word ge-‘recycle’.
En die Natuur mors met niks.
As een van ons doodgaan, is dit dikwels ‘n tragedie. As ‘n klomp van ons gelyk doodgaan, is dit ‘n ramp. Maar vir die groter organisme van die lewe is dit deel van die daaglikse metabolisme en ons word gou vervang.
Alles gaan voort.
Wat probeer ek sê? Dat individuele pyn klein is in vergelyking met groter ellendes soos hele spesies wat verdwyn?
Snaaks, maar dit werk ook nie so nie.
Dit is alles ‘n kwessie van skaal.
En as deel van die groter geheel, maak elke mossie wat val wel saak.
No comments:
Post a Comment