Die band tussen hond en mens is een van daardie onwrikbare wette van die natuur.
Soos swaartekrag, en dat vroumense se knieë hul ouderdom weggee maak nie saak hoeveel hulle gym en botoks nie.
Selfs al kap julle ons sterte af, skop ons en verwaarloos die oorgrote meerderheid van ons emosioneel of fisies (gaan kuier by die SPCA as jy my nie wil glo nie), bly ons die mensdom se beste vriende.
Want dit is ‘n wet van ons natuur. Reël nommer een in die gebooie boek van die hond.
Daar is sewe:
- Wees getrou aan jou mens
- Haat katte
- Waai jou stert as jy bly is
- Beskerm jou gebied
- Slaap so veel as moontlik
- Eet jy kos so vinnig as wat jy kan
- Wees dankbaar vir alles wat goed is
Ek erken dat daar variasies en verskillende interpretasies van hierdie stel gebooie is. Ek is nie ‘n teoloog nie.
Maar dit is nie so slegte stel reëls nie, is dit?
Die ding met gebooie is dat dit maklik is om te gehoorsaam as jy na aan jou eie natuur leef.
Sodra jy ontaard in ‘n ander spesie, raak dit al hoe moeiliker. Dit is dalk hoekom mense so sukkel met hulle s’n.
No comments:
Post a Comment