Veertig jaar gelede al het Lyell Watson ‘n populêre mite geskep met sy rapportering van ‘n klaarblyklike wetenskaplike waarneming iewers langs die kus van Japan. ‘n Trop ape het geleer om hul patats eers te was voor hulle dit eet. Ander aap-families het afgunstig na hul netjiese smullery geloer en ook begin om hul groente te was. Die gewoonte het posgevat, en toe daar omtrent so honderd patat-wassertjies op die eiland was, het die mode skielik versprei na ape op ander eilande ook.
En dit is die idee van ‘kritiese massa’: sodra daar genoeg ape is wat iets doen, begin die ander ook.
Hulle na-aap.
Nou ja toe. Vandag nog word oor hierdie teorie gestry en gedebateer. Ek sê mens hoef nie ape te tel om te sien hoe aansteeklik gedrag is nie. En met 7 biljoen aperiges deesdae op die aarde, kan jy seker net jou kop skud oor reality tv en rap-musiek.
Die arme ape kan hulself nie help nie.
No comments:
Post a Comment