Friday, November 19, 2010

Die balans van teenoorgesteldes



Die kat hier oorkant SOEK my. En ek amuseer myself deur te droom van sy sagte pels tussen my tande. Sy rubberige katvoete om aan te kou. Sy snorbaarde om my tande mee flos.
Want dit sal al wees wat van hom oorbly as ek met hom klaar is.

Die wolfhond af in die straat het weer dieselfde fantasie oor my. Ek weet, want elke oggend as ons stappie onder sy muur verbygaan, kondig hy sy planne af aan die hele buurt met sy dik wolf-stem.
Hy praat lelik, hoor.
En ek praat terug, want hy kan my nie bykom nie.
Onthou hy is nommer een op die lys van verdagtes, sou ek dalk spoorloos verdwyn.

Maar nou ja, hoe vervelig sou die lewe nie wees sonder vyande nie …

No comments:

Post a Comment